Ik heb een typisch ‘VVV-hoofd’.
De hele dag door beantwoord ik vragen van onbekende mensen. Ze vragen mij de weg. Of de tijd. Of waar lijn 6 stopt. Ik geef altijd graag en vriendelijk antwoord. Binnen tien tellen is de vraag beantwoord en heb ik iemand blij gemaakt. Wie wil dat nou niet?
Levensvragen zijn een stuk minder eenvoudig te beantwoorden.
Levensvragen zijn persoonlijke vragen over het leven en onze plaats in de wereld. Wat is de zin van mijn leven? Waar heb ik dit aan verdiend? Hoe ziet mijn toekomst er uit? Op deze vragen zijn geen pasklare antwoorden te geven.
Is een vriendelijke reactie voldoende? Of wordt er meer van ons verwacht?
In een prachtig kort animatiefilmpje laat Brené Brown, hoogleraar maatschappelijk werk aan de University of Houston, haarscherp zien waar het omdraait in een diepgaand gesprek. Echt contact maken doe je door je te verplaatsen, je in te leven in de ander. Ruimte geven aan de emotie van de ander en je er zelfs door laten raken. En dat is helemaal niet zo moeilijk, zegt Brené Brown.
Goed nieuws
Je inleven in de ander, daar hoef je niet voor te studeren. Sterker nog het is vaak een kwestie van gewoontes afleren. Zoals de reflex om direct te willen helpen of problemen te willen oplossen. Dit kun je oefenen. Geen reden dus om het gesprek over levensvragen uit de weg te gaan. Goed nieuws want praten over levensvragen is erg belangrijk. Het helpt de ander zijn hart te luchten, emoties en gedachtes te ordenen en biedt een nieuwe kijk op ingrijpende gebeurtenissen. Samen maak je die ‘klik’ die in de zorg een absolute voorwaarde is om kwaliteit te leveren.